Poniższa strona zawiera informacje o prawach i obowiązkach pracowników sektora publicznego i prywatnego oraz inne ogólne informacje na temat islandzkiego rynku pracy.
Zanim zgłębione zostaną zasady i przepisy dotyczące pracowników, należy zwrócić uwagę na to, że w zależności od pracodawcy i/lub rodzaju pracy, stosowane są różne zasady. W związku z tym pracownicy sektora publicznego pracują według innych zasad niż pracownicy zatrudnieni w sektorze prywatnym. Jakkolwiek, istnieje również szereg zasad, które obowiązują wszystkich pracowników na rynku pracy.
Prawo pracy opiera się na trzech głównych filarach, którymi są ustawy i inne rozporządzenia rządowe, umowy zbiorowe oraz umowy o pracę. Ustawy i rozporządzenia rządowe stanowią o prawach podstawowych, co oznacza, że jeżeli w umowie zbiorowej lub w umowie o pracę uzgodnione zostaną gorsze warunki niż przewidziano w ustawie, wówczas warunki te są nieważne. Umowy zbiorowe także stanowią o warunkach i płacy minimalnej, co oznacza, że nie można zrzec się zagwarantowanych tymi umowami warunków. Umowa o pracę przewidująca gorsze warunki niż przewidziane w umowie zbiorowej również uważana będzie za nieważną. Innymi słowy, nie zezwala się na negocjowanie o gorsze warunki, ale zawsze można negocjować o lepsze warunki niż te gwarantowane przez prawo i umowy zbiorowe.
Informacje zawarte na tej stronie podzielone są na trzy tematy: rozpoczęcie zatrudnienia, prawa przysługujące pracownikom podczas zatrudnienia oraz zakończenie zatrudnienia. Te trzy tematy podzielone są na różne podkategorie.
W stosownych przypadkach zawarte tutaj informacje podzielone są na szczegóły dotyczące pracowników państwowych, pracowników samorządowych oraz pracowników sektora prywatnego. Informacje dotyczące sektora publicznego podzielone są na szczegóły dotyczące urzędników służby cywilnej i pracowników państwowych. Pojęcie pracownicy państwowi oznacza wszystkich pracowników zatrudnionych przez państwo, którzy nie są urzędnikami służby cywilnej.